Probleemoplossend vermogen op het spoor

“Maar voor de splitsing van NS en ProRail in aparte bedrijven — dit was nodig om de gewenste marktwerking op het spoor mogelijk te maken — losten machinisten van de NS veel problemen met vastgevroren wissels zelf op. Zij waren als eerste ter plaatse, en pakten zo nodig een krik of gasbrander om wissels ijsvrij te maken.“

Een wat andere invalshoek, maar net zo relevant, daar Sander Heijne. Hij concludeert dat ‘vroeger’ machinisten eenvoudig problemen op het spoor zelf oplostte. Maar dat door marktwerking dit niet meer mag.

“Zodra een wissel vastvriest, legt de verkeersleiding van ProRail het treinverkeer stil. Machinisten die wachten voor de wissel, mogen niet langer het spoor op om de wissel te ontdooien.

Het spoor is tenslotte eigendom van ProRail, het is niet langer toegestaan voor personeel van NS om zich met wissels te bemoeien.”

Het legt de vinger precies op dezelfde plek: de grote organisaties van NS, Pro-rail, gestuurd door New public management achtige principes van marktwerking en taakverdeling, leiden ertoe dat het probleemoplossend vermogen van mensen wordt geminimaliseerd.

Bron: https://decorrespondent.nl/7903/waarom-een-sneeuwbui-het-hele-spoor-platlegt-dertig-jaar-marktwerking-in-nederland/686880496379-4ac8a8ea